De ontregelende duivelskunstenaar Jos Ranger uit Amersfoort was in voor een grap. Hij ging in café-restaurant ’t Nonnetje op de Groenmarkt een weddenschap aan met enkele hartsvrienden dat hij veertig stedelingen ertoe zou kunnen bewegen een kruis van zes meter lengte en vier meter breedte, met een gewicht van ruim 200 kilo, van de top van de Berg naar het Eemplein te dragen. Het kruis lag ergens op de Banjert, nabij Soesterberg. En inderdaad, Jos slaagde erin voldoende burgers tot het ongelofelijke avontuur over te halen.
Op Witte Donderdag 24 maart 2016 droegen veertig fanatieke inwoners van de stad, triomfantelijk begeleid door Ranger en diens makkers in een limousine en onder de ogen van een van heinde en verre toegestroomd publiek –beveiligers schatten dat er ruim 20.000 mensen langs de route en op het Eemplein stonden- het kruis over de Utrechtseweg de stad binnen. Overal wapperden vlaggen en schetterden trompetten. Onderweg werden de deelnemers getrakteerd op Hubertusbroodjes, kloosterbolletjes, paaseieren, marsepeinen Agatha-borstgebakjes en abdijbier. Het gedrang was groot. Om calamiteiten te voorkomen waren fietsklemmen, lantaarnpalen en bankjes verwijderd. Toch gebeurden er ongelukken. Van één drager werden beide benen afgerukt en bij een ander slachtoffer werd een arm verpletterd.
Het kruis werd op het Eemplein op een voetstuk geplaatst, artistiek versierd met een guirlande vol offerspijzen, muziekinstrumenten, boeken, knuffels en partituur. Ook graffitikunstenaars grepen hun kans. Alle dragers ontvingen een herinneringspenning. Toen de plannen betreffende de moderne kruisweg uitlekten, brandde de kritiek acuut los. Vele burgers vonden de kosten van 200.000 euro belachelijk hoog, de SGP Amersfoort vond de sleepshow met het kruis waarbij tophits werden gezongen door cabaretiers en popsterren oneerbiedig, carnavalesk en pronkzuchtig, columnist Jerry Goossens noemde de optocht een ‘lijdenspolonaise’ en in FLUOR ontstonden rellen van samenscholende jongeren. De feeststemming en fierheid sloegen al gauw om in gêne en frustratie. Een onthutste burgemeester besloot toen na overleg met Jos Ranger het kruis midden op het Eemplein te begraven. Rust! Amersfoort was in de zevende hemel.
Guido de Wijs (column voor AD-Amersfoort zaterdag 19 maart 2016)