Donderdagavond 13 februari treedt in Leusden Zuid het Tsjechische Prazak Quartet op. Dit gezelschap behoort tot de Europese top op kamermuziekgebied. Het werd in 1972 door studenten van het Praags conservatorium opgericht en combineert Tsjechische kamermuziektraditie met grote virtuositeit. Op het programma staan werken van Mozart, Janacek en Brahms.

Het concert wordt georganiseerd door de stichting Valleiconcerten. Al bijna veertig jaar brengen de vrijwilligers van deze stichting de top van de kamermuziek dicht bij huis, namelijk de dorpskerk in Leusden Zuid. Deze werd oorspronkelijk gebouwd in 1828, met oud materiaal afkomstig van de St. Antoniuskerk, die gestaan heeft op de huidige begraafplaats Oud-Leusden. In 1998 werd de Dorpskerk gerenoveerd en het interieur bijna helemaal teruggebracht in de oorspronkelijke staat.

De geschiedenis van de kerk, het oorspronkelijke interieur, het intieme karakter (ongeveer 320 plaatsen) en de wisselwerking tussen publiek en musici zorgen ervoor dat ik de concerten vaak als zeer bijzondere gebeurtenissen beschouw. Zeven jaarlijkse juweeltjes in de dorpskerk, aangevuld met een kinderconcert.

In de afgelopen bijna veertig jaar hebben tal van nationale en internationale toppers het kleine podium betreden. Een opsomming zou te ver gaan, maar alleen al een overzicht van het programma van dit jaar toont het bewijs. Wat te denken van een trio met harpiste Lavinia Meijer, violiste Liza Ferschtman en cellospeelster Quirine Viersen. De bariton Maarten Koningsberger.  Of het ensemble Camerata RCO met acht leden van het Koninklijk Concertgebouw.

De voorstellingen (afgezien van het kinderconcert) beginnen doorgaans om kwart over acht. Mijn eerste bezoek zal ik niet snel vergeten. Ik zorgde ervoor dat ik twintig minuten van te voren aanwezig was, ruim op tijd leek me. Maar toen ik de dorpskerk betrad, kwam ik bedrogen uit. Praktisch alle plaatsen waren al bezet. Bezoekers zaten gezellig wat te praten; velen hadden ook een krant of een boek meegenomen. Allemaal in ontspannen afwachting van het moois wat er hopelijk volgen zou. Uiteindelijk vond ik nog een plekje op de achterste bank van het balkon van de kerk. Van het podium kon ik slechts een glimp opvangen. Maar ja, klassieke muziek is toch vooral om naar te luisteren…

Het concert van donderdagavond door het Tsjechische Prazak Quartet moet ik wegens omstandigheden helaas aan me voorbij laten gaan. Losse kaartjes zijn niet meer verkrijgbaar: het is uitverkocht. Er zijn nog wel enkele tickets beschikbaar voor het volgende Valleiconcert, op 13 maart, wanneer het Belgische pianokwartet Tetra-Lyre werken speelt van Beethoven, Schumann en Brahms. Dan hoop ik ook weer van de partij te zijn. En inmiddels heb ik mijn lesje geleerd: ik noem een cryptogram mee en zorg dat ik ruim van te voren aanwezig ben.