Op zaterdag 2 april 2016 deed Saskia Laroo met haar kwartet de JazzClub van cultureel podium Artishock in Soest aan, met een gastoptreden van tenorsaxofonist Semmy Prinsen. Het werd een uiterst swingend concert, waarbij ze met haar band het publiek zelfs aan het dansen én zingen kreeg.
Het trompetspel van Saskia Laroo doet denken aan dat van Miles Davis. Ze heeft meerdere albums op haar naam en toerde over de hele wereld, van Amerika, Canada, Brazilië en Zuid Afrika tot China en India. In 2007 won ze de Montreux Jazz Award. In 2014 nam ze een live-cd op in Zimbabwe!
In de ruimte naast de JazzClub vond eerst de opening plaats van de expositie “Het Onzichtbare Zichtbaar” van Angeli Mulders uit Baarn, die haar surrealistische schilderen presenteerde. Van kunst naar jazzmuziek, een mooie overgang.
Saskia Laroo speelt overigens niet alleen geweldig trompet. Ze wisselde dat in Soest af met altsax en soms zelfs wat zang.
Daarbij werd ze fantastisch op piano begeleid door de Amerikaan Warren Byrd, die meespeelde op meerdere albums van Saskia Laroo. Byrd kreeg het publiek zelfs meerstemmig aan het zingen, hoewel dat ‘meerstemmige’ wel een beetje moeizaam ging, omdat het publiek vooral zijn verschillende partijen volgde. Het leidde in ieder geval tot de nodige hilariteit en vrolijkheid.
Daniel IJburg speelde contrabas en heerlijk ‘funky’ vijfsnarige elektrische bas, met een aantal flitsende solo’s.
Drummer Willem Smid legde het zeer solide ritmische fundament, superswingend en met waanzinnig knappe breaks.
Semmy Prinsen, huismeester van Artishock, gaf een heerlijk gastoptreden op de tenorsax.
Aan het eind van de derde set gingen de stoelen zelfs aan de kant en werd enthousiast gedanst. Met een vrolijke kwinkslag zette de band vervolgens “No Limits” van 2 Unlimited in, maar natuurlijk was er helaas wel een ‘limit’ aan deze heerlijke jazzavond.