Enige tijd geleden publiceerde de Amersfoortse cultuurjournalist Onno Weggemans op het Internetmagazine Cultuurpers een interview met Henk Logman. Het ging toen om de vraag hoe belangrijk kunstenaars zijn voor de ontwikkeling van een stad.
Gezien alle commotie rond DE WAR, het gebrek aan atelierruimte en het mogelijke vertrek van kunstenaar uit Amersfoort, leek het Eempodium.nl een goed idee een samenvatting van dit interview nogmaals te publiceren.
DE WAR moet wijken voor projectontwikkelaar Rovase. Het is niet de enige creatieve opdoffer die kunstminnend Amersfoort heeft moeten incasseren. Ook andere kunstenaars moeten op zoek naar een nieuwe betaalbare werkplek, onder meer door de brand in de voormalige ‘vleesconserven’ NOACK-fabriek. Het zal niet makkelijk zijn deze vinden. Er wordt zelfs gevreesd voor een vertrek van veel kunstenaars uit de stad. Maar hoe erg is dit? Wat is de betekenis van kunstenaars voor een stad.
Wat is de waarde van kunstenaars voor een stad?
Voor cultuurconsumenten blijft er immers genoeg te beleven. Een keurig theater, filmhuis, festivals, tal van kleinschalige initiatieven. En de kunstenaars kunnen hun werk ook elders maken. Dus wat is het probleem?
Die vraag legde ik voor aan Henk Logman. Hij begeleidt onder andere (jonge) kunstenaars en organiseert kleinschalige exposities.
Kunstenaars zorgen voor goede en vernieuwende initiatieven
“De aanwezigheid van (jonge) kunstenaars voegt iets wezenlijks toe aan de ontwikkeling en constante beweging van het culturele klimaat in een stad,” aldus Logman. “Stilstand is achteruitgang. Kunstenaars die met elkaar een aantal plekken bevolken in een stad, zoeken elkaar op. Daardoor ontstaan vaak goede en vernieuwende initiatieven, omdat ze gewend zijn te denken vanuit weinig middelen maar wel goed in staat zijn om krachten te bundelen en verbindingen aan te gaan die er voor zorgen dat plannen toch uitgevoerd kunnen worden.”
Laat ze meedenken over herinrichting van de stad
“Haal je faciliteiten voor kunstenaars weg uit een stad, dan stopt ook een basale broedplaats voor vers bloed en nieuwe ideeën. De overheid zou juist heel goed gebruik kunnen maken van de knowhow en expertise van kunstenaars en designers en ze vaker in moeten zetten voor complexe vraagstukken die er zijn in de stad. Geef kunstenaars de opdracht om mee te denken over de herinrichting van het stadshart, vraag ze om mee te denken over een zinvolle implementering van het begrip Smart-City en laat hen dat visualiseren.””
“Kunstenaars hebben daarvoor wel betaalbare speelruimte nodig en liefst ook nog op een plek waar ze dat met elkaar kunnen en waar regelgeving wat minder aan de orde is. Haal je dat weg, dan is de noodzaak om te blijven niet meer aanwezig, trekken kunstenaars weg en haal je dus ook de broodnodige energie van vernieuwing weg uit een stad die graag in ontwikkeling wil blijven.”