Vlak voor aanvang verifieert Catalaanse pianist Marco Mezquida met Amersfoort Jazz programmeur Matti Austen nog even de beschikbare tijd. ‘Heb ik een uur? Ok, dan speel ik een uur!” Amper plaatsgenomen achter de Steinway van de Sint Aegtenkapel is de sympathieke Mezquida al een en al concentratie. “Fly with me”, zegt hij nog voor hij de eerste toets aanraakt. Gedurende het concert -zijn eerste solo-optreden in Nederland- neemt hij het publiek mee op een reis waarin hij over grenzen gaat en ook op zoek gaat naar de grenzen van de concertvleugel. Als hij zich diep voorover buigt over de zangbodem bespeelt hij de snaren met zijn vingers, als ware het een cymbaal of harp. Met Tibetaanse belletjes en andere percussie-instrumenten ontspint zich een lyrisch verhaal dat in geen enkel muzikaal kader te plaatsen is. Soms lieflijk, maar vooral virtuoos en met lange fortissimo’s die bijna gewelddadig overkomen, de Steinway doet kreunen en het publiek de adem ontneemt in de toch al warme Sint Aegtenkapel.
Dansbaar, meeslepend en vooral heel warm
Eerder die middag, en op een kleine 500 meter van de kapel, geeft de uit Nigeria afkomstige gitarist Adedeji Adetayo een drietal korte optredens in het Seminarie. De voormalige student van het Prins Claus Conservatorium in Groningen speelt hier solo, maar verwondert de luisteraars met de enorme breedte en diepte van zijn spel; alsof hij er met een complete band staat. Met een batterij aan effectpedalen en loopers aan zijn voeten verwent hij het in bescheiden getal opgekomen publiek met zijn visie op wereldjazz. De Afrikaanse ritmes van zijn spel zijn dansbaar, meeslepend en vooral heel warm. Enkele uren later en aan het begin van een lange zwoele avond, staat Adetayo met zijn voltallige band op het grote podium op een vol Lieve Vrouwekerkhof. Hij geeft een bijna anderhalf uur durend concert, waarbij bijna niemand lukt om nog stil te staan.
Hoorbaar veel plezier
Een podium bieden aan jong talent laat Amersfoort Jazz ook zien aan het middagprogramma op het podium onder de toren, en in de Observant. Om klokslag één uur mag het kwartet van de jonge talentvolle saxofonist Tadjiro Velzel de spits afbijten op het Lieve Vrouwekerkhof. Velzel was een van de winnaars van het Prinses Christina Jazz Concours (PCJC) van afgelopen jaar. Na minder dan een half uur moet hij alweer ruimte maken voor de Spaans-Nederlandse Raquel Kurpershoek. De jonge, getalenteerde zangeres zingt pas vier jaar, maar won tijdens het PCJC in 2016 al meteen de eerste prijs in haar categorie. In de Schutter- en Doelenzaal van de Observant krijgen de PCC talenten diezelfde middag nog een optreden te verstouwen. Ze doen het met het grootste gemak en met zichtbaar en hoorbaar veel plezier.
Zweet tussen de vingers
Plezier, wat ook blijkt uit een optreden van Antisia Machneva. Deze uit Rusland afkomstige pianiste speelt een vijftal eigen composities waarin soms lichte flarden van Steps Ahead lijken op te duiken. Natuurlijk spelen de junioren deze middag ook met het nodige zweet tussen de vingers. Onder de genodigden van Rabobank Amersfoort Jazz bevinden zich namelijk tal van internationale gasten, programmeurs van festivals van over de hele wereld. Wie weet word je uitgenodigd om straks aan de andere kant van de oceaan op te treden? Antisia op Newport Jazz? Het zou mij niet verbazen.
De kroon op een dag vol wereldjazz
De Mannenzaal wordt diezelfde avond verrijkt met een viertal optredens, met onder meer de Young Vips. Aan de vleugel van de slaapzaal brengt van pianist Xavi Torres met zijn trio het publiek aan het dromen met zijn lyrische lijnen en ritmische verrassingen. Niemand valt in slaap. Integendeel. Torres won niet voor niets de Sena Dutch Jazz Competition van afgelopen jaar en is daarmee geselecteerd voor de Young VIPs Tour 2017. Pas tegen middernacht wordt het weer echt het stil in de slaapzaal van de Mannenzaal als het kwartet van Young VIP Genzo Okabe met een ballad de dag afsluit. Voor Amersfoort Jazz zit de derde dag er bijna op. Bijna, want op het Lieve Vrouwekerkhof krijgt de 83-jarige artist in residence, de Amerikaanse saxofonist Houston Person, ook het jonge publiek aan zijn voeten. Ondersteund met de strakke, groovende ritmesectie van Licks&Brains onder leiding van Rolf Delfos, vormt dit optreden de kroon op weer een dag vol wereldjazz.
Foto: het trio van pianist Xavi Torres in de slaapzaal van de Mannenzaal. Foto: Nico Brons.
