Neem een klein podium, met net genoeg ruimte voor een piano, twee microfoonstandaards en een handjevol muzikanten en je hebt “de huiskamersfeer” al direct te pakken. Doe dat met een zekere regelmaat, zeg één keer per maand op een woensdagavond, zet daar een programmeur op die zelf zijn weg zoekt in de wereld van de singer-songwriters, in dit geval Amersfoorter Levi Oostermeijer en dan heb je de juiste ingrediënten te pakken voor een geslaagde avond vol mooie liedjes.
door Henk Logman
Dat Nederland een muziekland is, moge duidelijk zijn, nergens zijn zoveel oefenruimtes, festivalletjes, poppodia en andere muzieklocaties als hier. Dat niet iedereen het geluk heeft om direct door te breken is evident; er moet vaak hard gewerkt worden en dan zijn initiatieven als De Huiskamer in de Observant zeer welkom. Op een prettige intieme manier kunnen de vaak jonge artiesten ervaring opdoen. Het publiek komt voor de gezelligheid en vindt het vooral leuk dat er zoveel verschillende genres zijn te beluisteren tijdens zo’n avondje.
Afgelopen woensdag had Levi drie singer-songwriters uitgenodigd om elk een stevig halfuurtje te spelen. Half negen is blijkbaar vroeg voor het publiek, want bij aanvang van zangeres Laura Tuk kon er nog wel publiek bij. Bij de sessie van Mevrouw Tamara werd dat al beter en het was gezellig druk tijdens de laatste gig van Postcards from Mars.
Het was een lieve avond, met veel luisterliedjes, zachte tonen en gevoelige teksten. En dat ieder op zijn/haar eigen manier. Laura Tuk heeft een robuuste stem, speelt nog wat onwennig zo zonder haar eigen begeleidingsband, maar het was goed te horen dat dat wel goed zou komen. Met een mengeling van Adèle en Amy Winehouse qua stemgeluid speelde Laura soms niet voordehand liggende nummers met een experimenteel karakter.
Mevrouw Tamara kennen we van het TV-programma De Beste Singer-Song Writer. Haar liedjes zijn kleine verhaaltjes/gedichtjes die doen denken aan muzikante Eefje de Visser. Je kruipt steeds dieper in haar ziel naarmate je langer luistert. Het debuutalbum “Zo lang mogelijk” van Mevrouw Tamara wordt a.s. zondag 29 maart gepresenteerd in de bovenzaal van Paradiso.
Postcards from Mars speelde een thuiswedstrijd. Al wat langer spelend in de Amersfoorts popscene (DNA, maar dat was punk!) was hier de ervarenheid goed te merken; zelfbewust, leuk communicerend met het publiek en goed gezongen nummers.
Postcards from Mars, een mix van Case Mayfield, The Black Atlantic en I am Oak, maar dan net weer even iets anders met een andere eigenheid. Mooi!
En zo heb je dan de week weer doormidden gehaald, met een heerlijk avondje live-muziek.
De volgende huiskamer is op woensdag 22 april. 20.30 uur in De Observant, toegang is gratis.
De foto’s zijn van “Hof” fotograaf Cees Wouda. Bekijk meer foto’s op www.ceeswoudafotografie.nl.
Dag Ismena,
Wat klinkt het fijn!
Wij zijn nog niet toe aan het uitlichten van kleine muziekproducties, hier en daar een uitzondering daargelaten.
Ook focussen wij ons op het Eemlandgebied en de producties en artiesten daarin.
Het bij ons horende Studio-FCG doet dit wel wat meer op hun FB pagina.
Ik zal het in de gaten houden en daar in beeld brengen.
Heb je een FB evenement aangemaakt?
Dan zal ik er daar kort aandacht aan besteden.
Met een vriendelijke groet,
Bernard van Gellekom
Geachte heer/mevrouw,
Ik ben Ismena Goossen en ik ben een singer-songwriter uit Utrecht, Nederland. Ik maak dromerige, melancholische folk muziek.
1 september aanstaande komt de single van mijn gelijknamige debut EP, ‘Breathe Me’ uit.
Ik vroeg me af of jullie me zouden willen helpen met de promotie hiervan door bijvoorbeeld een recensie te schrijven.
Hier een link naar YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=1IogX6Hz69c
De link is verborgen en ik zou het fijn vinden als in ieder geval tot 1 september nog niks erover gepubliceerd wordt.
Ik hoop van u te horen!
Met vriendelijke groet,
Ismena Goossen