Angelfyre smijt UFO Joe tegen de vloer. Foto Cees Wouda.

,,Roep dat het allemaal fake is”, stuurt een vriend mij via WhatsApp. Hij reageert op een filmpje dat vlak daarvoor stuurde waarop te zien is dat UFO Joe zijn tegenstander Gabriel Angelfyre over zich heen werpt. De twee zijn in gevecht in een grote boksring, midden in de grote zaal van FLUOR. Het is de eerste van een serie worstelshows van Pro Holland Wrestling (PWH).

‘UFO Joe’ daagt zijn tegenstander uit vanuit het publiek.
Foto Cees Wouda

Het personage Angelfyre is een godsdienstwaanzinnige, die boe-roepers vanuit het publiek beschuldigt van het afwezig zijn in de kerk deze zondagmorgen. Na een kwartier durend gevecht, met veel grepen, sprongen en geschreeuw, wil Angelfyre zijn tegenstander UFO Joe (rechtstreeks vanuit Area 51!) de genadeklap geven met een wat groot uitgevallen bijbelboek. Dat wapens ‘illegaal’ zijn bij de gevechten maakt hem inmiddels niks meer uit. Hij duwt de scheidsrechter aan de kant. BAM! SMAK!

Ik app mijn vriend terug dat ik niet denk dat ook maar iemand publiek in de waan is dat het hier ‘echte sport’ betreft. Maar is dat wel zo? Worstelaar Tengkwa maakt tijdens een tweede gevecht een achterwaardse salto vanuit de hoekpaal van de boksring. Dragan, die deze aanval nipt ontwijkt, grijpt Tengkwa via zijn rug bij het bovenlijf en smijt een ondersteboven hangende Tengkwa tegen de grond. De ‘pro wrestlers’ zijn sterk.  Ze weten de harde vuistslagen op de borst of een smak op de grond goed op te vangen.

Is dit theater of sport? Is dit ‘cultuur?’ Hoort dit verhaal wel thuis op ‘cultureel’ Eempodium.nl?

‘Jaxon’ neemt het op tegen Young Money Chong.
Foto Cees Wouda

Brits documentairemaker Louis theroux vroeg ooit aan een trainer van pro showworstelaars of pro-worstelen nep is. Theroux kreeg pas dagen later antwoord. Maar niet voordat hij volledig afgepeigerd werd tijdens zijn deelname aan een training van de pro-worstelaars. Theroux eindigde volledig uitgeput op de vloer en werd gedwongen te roepen dat hij een dode kakkerlak was omdat hij opgaf. Van alle kanten werd hij uitgelachen. ,,You got the nerves to ask me that bullshit?”, schreeuwde de drillcoach tegen hem. ”Hell yeah we’re atletes, the best in the world. We do this 365 days ‘a fuckin’ year!”

Wat nou nep?

Showworstelen is gigantisch in de Verenigde Staten. Miljoenen Amerikanen zitten steevast voor de buis tijdens de tv-shows van  World Wrestling Entertainment. In Amersfoort staan daarentegen zo’n 180 mensen rondom de boksring, waar 200 kaarten beschikbaar waren. Ik ben met een vriend naar de show gegaan onder het mom van, waarom niet? Hoe vaak krijg je nou de kans om zoiets te zien?

Wij vragen ons af wat de motivatie is van de rest van het publiek om hier te zijn. Er zijn  kinderen, die in de pauze het showworstelen na spelen. Ook zijn er mannen met baarden en tatoeages die aan het kraampje achterin de zaal een t-shirt of masker aanschaffen. Zijn dit de echte fans?

Misschien is Nederland te nuchter voor pro-worstelen. Dat blijkt wel bij de start het eerste gevecht in FLUOR. Na de bombastische aankondiging van de eerste twee worstelaars, dimt de muziek en is het plots stil. Minutenlang zijn enkel de smakgeluiden en geschreeuw van de worstelaars door de zaal te horen. Een beetje ongemakkelijk. Langzaamaan beginnen de eerste bezoekers met het aanmoedigen van de worstelaars. Er ontstaat een sfeertje.

Sommige personages maken zich expres onpopulair bij het publiek. Zij spelen ‘the bad guy’. Worstelaar Jaxon houdt voor de wedstrijd speech waarin hij zegt dat hij de allerbeste is en dat zijn tegenstander zo’n ontzettende loser is dat hij niet eens met hem wíl vechten. Boeeee! Hij wordt nog gekker. Na elke geslaagde worp stampt de worstelaar twee keer hard op de grond terwijl hij roept  ‘Lights, Camera, Jaxon’. ‘Boeeee, pussy! go home!’ Klinkt het uit het publiek. Inmiddels vindt het publiek het niet meer ongemakkelijk onderdeel te zijn van het theater.

Pro Wrestling Holland lijkt toch vooral parodie op zichzelf. Waar in de VS het showworstelen door velen bloedserieus wordt genomen, lijken de worstelaars van PWH zich bewust van de boerennuchterheid van het Nederlandse publiek. Daarom kunnen de de bizarre pesonages, de gekke worstelpakjes en bombastische bewegingen niet gek genoeg. Met als hoogtepunt de opkomst van voormalig kampioen Dragan (boeee), die zo belachelijk lang duurt dat de andere worstelaars er maar bij gaan liggen.

Pro Wrestling is niet nep. Het is cultuur, maar zeker niet de Nederlandse.