Zaterdag 1 november staat Nederlands gitaarsensatie Guy Smeets met zijn gelijknamige band in café de Noot in Hoogland, een dag later presenteert de Roermonder zijn debuut-cd in Venlo. Eempodium.nl kreeg de cd thuis gestuurd en concludeert: ’n imponerend debuut van de slechts 16-jarige (!) gitarist. Van wie ik zomaar het gevoel heb dat hij live nóg beter is dan op de cd.
Lef kan Guy Smeets niet ontzegd worden. Om op je eerste cd nummers te spelen van internationaal gelouterde gitaarvirtuozen als Peter Green, Matt Schofield, Eric Clapton en Alvin Lee getuigt van een behoorlijke dosis moed. Nu staat Guy er niet alleen voor. Met oud-Bintangs drummer Herm Klaassens, Hammondcoryfee Colly Fransen (bekend van o.m. King Mo), bassist Nick McGrath (AC/DC tribute-band ‘Action in DC’) en zanger Rob van der Sluis weet hij zich omringd door oude rotten in het vak die er wel voor zorgen dat die moed geen overmoed wordt.
Guy Smeets: 16 jaar, gitaarsensatie.
Een rock-bluesband wil Guy Smeets zich niet noemen, maar blues is op het album prominent aanwezig met nummers als All you need, Goin’ down, So many roads en Bluest blues. Stuk voor stuk blues-klassiekers waar Guy z’n hand niet voor omdraait. Hij imponeert met z’n bravoure-achtig gitaarspel en komt onvoorstelbaar dicht in de buurt van de originele uitvoeringen. Vingervlug en loepzuivere loopjes. Plus een perfecte timing. Koude rillingen dus en stilzitten lukt even niet.
Een Alvin Lee of Eric Clapton is Guy (nog!) niet – al komt ‘ie er griezelig dichtbij – maar z’n gitaarspel op So many roads evenaart dat van Peter Green die toen (1969) nog bij John Mayall speelde. Helaas komt Guy’s prachtige solospel in dit nummer, en overigens ook in andere, niet optimaal tot zijn recht omdat in de eindmix zijn gitaar wat wordt weggedrukt door de overige instrumenten, met name drums en bas. Jammer. Guy Smeets Band is niet voor niets naar de gitarist genoemd en dan mag (moet) dit instrument veel meer op de voorgrond staan. Vervelend voor de overige artiesten, maar zij zijn dienend aan het spel van Guy. Wat dat betreft zijn de originele nummers beter in balans, dat wil zeggen in het terechte voordeel van de sologitaar.
https://www.youtube.com/watch?v=IsqUWo3puEQ
Voor de cd heeft Guy Smeets zelf vijf nummers geschreven: Get a life, You ain’t gonna be my girl, I just don’t care, Dreams en Dear love. Met teksten die voor een deel zijn gebaseerd op de vele jaren dat hij op school werd gepest. ,,Heftig was dat’’, zei hij dit jaar in een interview, ,,het heeft een gigantische impact op mij gehad.’’ Lekker swingend zijn het stevige Get a life en I just don’t care, het wat meer ingetogen spel op het mooie You ain’t gonna be my girl en het iets ruigere Dreams, om tenslotte met Dear love als een rustige en melodische uitsmijter – en dan ook nog met backing vocals – te eindigen.
Guy Smeets is een geweldig gitaartalent dat zich ongetwijfeld de komende jaren verder ontwikkelt, terzijde gestaan door de docenten van het Rock City Institute in Eindhoven waar de jeugdige Roermonder studeert. Eindelijk weer eens een weergaloos gitaartalent van eigen bodem. Daar hebben we lang op moeten wachten. Ik verheug mij op het liveoptreden, aanstaande zaterdag 1 november in café de Noot. Het concert begint om 21.30 uur, entree €12, reserveren via www.denoot.nl.
Voor meer informatie over Guy Smeets: www.guysmeetsband.com
Gerard Chel is freelance journalist. Zie www.gerardchel.nl