Theater de Lieve Vrouw in Amersfoort valt de eer te beurt volgende week woensdag 24 september als eerste theater in ons land de volledige show ’Eindelijk Licht’ van Zazí en Hans Dorrestijn te mogen brengen. Voor deze voorstelling – een try-out – heeft Zazí de sombere teksten van Dorrestijn op andere muziek gezet, dan wel opnieuw gearrangeerd.

Een liefdesliedje noemt tekstschrijver en cabaretier Hans Dorrestijn het nummer ‘IJssalon Bernardo’ (op de cd Cirkels uit 2002) waarin hij zijn zoveelste mislukte verovering probeert weg te zingen. Dat hij weer voor een dichte deur eindigt zonder van Daniela te krijgen wat ‘ie wil – want dat ‘durf ik haar niet te vertellen’ – ligt natuurlijk niet aan hem, maar aan haar, ‘een soort van ijsbeer’.

Wat Hans rond 2002 niet durfde te vertellen laten de overwegend blonde dames van Zazí 12 jaar later zien in hun meest recente videoclip (augustus 2014) waarin zij een ondeugende draai aan Bernardo en zijn ijsjes geven waarvan ik zeker weet dat Hans maar wat graag in B’s schoenen had willen staan. Maar ja, Hans is van 1940 en de dames hadden zijn kleindochters kunnen zijn. Op nieuwe muziek bovendien waarin de gebruikelijke donkere mineurtonen van de piano hebben plaats gemaakt voor de frisse klanken van orgel en trombones als in een zomerhit.

Zazí en Hans Dorrestijn
Foto: Joost de Haas

– ‘Jullie IJssalon is wel even iets anders dan die van Hans’, meld ik via de telefoon aan Sabien Bosselaar (26) een van de ‘meiden’ van Zazí. ‘Is dat een voorbeeld van ‘op nieuwe muziek gezet’?

Sabien moet er om lachen. ,,In dit nummer is het wel de meest extreme andere muziek, hoor. Bij Hans’s meeste teksten zijn we niet zo ver gegaan. Voor dit nummer hebben we ook de tekst aangepast wat we in andere nummers niet hebben gedaan. Wij zingen IJssalon nu vanuit het perspectief van de meisjes. Overigens, toen wij Hans vertelden dat wij dit nummer wilden uitbrengen, zei hij: dat meen je niet, het is een van mijn slechtste teksten.’’

De niet uitgesproken wens van Hans krijgt in Zazí’s versie een vervolg: ‘Bernardo, is er naast die ijsjes soms iets anders dat je wil.’

‘De koning van het chagrijn’, wordt Dorrestijn genoemd, een imago – waar of niet waar – dat hem in ieder geval geen windeieren heeft opgeleverd. Met teksten als ‘Jezus aan het kruis, had het beter dan ik thuis’, ‘Waarom dragen motorcrossers helmen, ik dacht dat die bedoeld waren om hersens te beschermen’, ‘Ik ben 50, god wat is het leven prachtig, nog 30 jaar dan ben ik 80’ en ‘Ik moest een schaap een tongzoen geven’, zet hij jarenlang de toon van zijn lp’s, later cd’s en optredens. Nam jaren geleden in Carré afscheid van de (grote) podia om vervolgens gewoon door te gaan.

– Bij de teksten van Hans krijg je de neiging iets te veel pilletjes te willen slikken, bij jullie liedjes voel je vlinders in je buik. Een grotere tegenstelling is nauwelijks denkbaar.

Sabien: ,,Juist dat wij zo tegenovergesteld zijn, maakt zo’n samenwerking misschien wel veel meer voor de hand liggend dan je zou denken. Tegelijkertijd biedt het ons de kans ook een andere kant van ons te laten zien.’’

– Hans de eeuwige somberaar en jullie de vrolijke flierefluiters.

,,Ja, haha, maar wij kunnen nu laten zien dat we ook heel droevige teksten kunnen zingen. Maar weet je, veel is imago. Hans is in werkelijkheid een hele aardige en vrolijke man. Als we bij hem in Bennekom in zijn tuin zitten, kan hij genieten van allerlei kleine dingetjes om hem heen. Door hem zijn wij ook veel meer de kleine dingen gaan waarderen. En hij maakt altijd erg lekkere broodjes voor ons.’’

– Veel van zijn teksten zijn… uh… niet bepaald vrouwvriendelijk. Dat nu juiste drie mooie jonge meiden zijn teksten uitvoeren.

,,Tegen ons is hij altijd alleraardigst, maar je hebt gelijk. En die liedjes die jij bedoelt, hebben we dan ook niet uitgekozen. Ook al zijn sommige teksten best grappig, dan nog komt het natuurlijk heel anders over wanneer wij die zingen.’’

– Er zitten twee generaties tussen jullie en Hans. Kenden jullie zijn liedjes?

,,Nee, niet echt. Een nummer als ‘Pieleman’ was op school wel eens voorbij gekomen en in Klokhuis maar dat bleef het bij. Onze generatie kent Hans niet, denken dat ‘ie minister is geweest of zoiets. Pas nadat we hem hadden ontmoet hebben wij er ons in verdiept. Door hem hebben we ook andere Nederlandse grootheden ontdekt, zoals de dichter Hans Lodeizen. Hans’ enorme liefde voor taal heeft hij aan ons overgedragen.’’

– Welke rol speelt Hans in ‘Eindelijk Licht’?

,,Nou, hij zit op een stoel op het podium…. Nee hoor, hij doet ook wel wat, zingt, vertelt verhalen, doet een conference. Hij is vooral zichzelf. Weet je, eigenlijk is ons programma een hommage aan Hans. En hij speelt er zelf in.’’

– Wat voor publiek denken jullie te bereiken?

,,Hans heeft een enorme schare fans, maar wel natuurlijk vooral ouderen. Onze fanclub is bij lange niet zo groot, maar wij hopen natuurlijk wel dat wij, door onze eigen draai aan de teksten te geven, een veel jonger publiek aanspreken. Dat het wat luchtiger en toegankelijker wordt. Eerlijk gezegd hebben wij geen idee hoe het publiek reageert. We moeten een keer beginnen, reuze spannend.’’

Zazí bestaat behalve uit Sabien Bosselaar uit Dafne Holtland (25) en Margriet Planting (31). Op 10 oktober komt een cd uit van Zazí met de liedjes van Hans Dorrestijn: ’Zazí zingt Dorrestijn’ Zie ook www.zazimusic.com en www.hansdorrestijn.nl. Theater de Lieve Vrouw, woensdag 24 september, 20.30 uur, kaarten €13,50, €15, €16, zie www.lievevrouw.nl.

Gerard Chel is freelance journalist, www.gerardchel.nl