Op zondag 13 december vond alweer de achtste editie van Gluren bij de Buren plaats in Amersfoort. Maar liefst 123 locaties, vooral woonkamers, stelden hun deuren open om ruimte te bieden aan een gevarieerd scala aan artiesten, die elk drie optredens van een half uur verzorgden.

Ook deze editie was weer een groot feest qua variatie in stijlen en kwaliteiten. Van net gestarte tot zeer ervaren acts, van intieme singer-songwriters tot bands en zelfs koren, van klassiek tot swingende jazz, en van funk en blues tot cabaret. Met maar liefst 123 gastvrije huiseigenaren was het volstrekt onmogelijk om zelfs maar 10% van het volledige programma te bezoeken. Het lijkt elk jaar weer een enorme snoepwinkel, waar je maar een paar lekkernijen uit mag kiezen.

De organisatie schreef dat het mogelijk moest zijn om zeven voorstellingen te bezoeken. Dat klopte op zich net wel, maar je moest er dan wel een superstrak schema voor inplannen: meteen om 13.00 beginnen bij de officiële start van Gluren en na elk concert binnen een kwartier weer bij de volgende huiskamer binnenwandelen.

Amersfoort is een grote stad en de Gluren-concerten vonden in alle wijken plaats, ook boven de A1 in Vathorst. Wilde je er echt zeven bezoeken, dan móést je ze wel dicht bij elkaar in de buurt selecteren.

Bij Gluren 2014 haalde ik ‘slechts’ vijf concerten, die wat verder van elkaar af lagen. Dit jaar wilde ik de uitdaging van zeven wel aan en besloot ik me te richten op de regio Nieuwland / Hoogland / Kattenbroek, zodat het parkeren geen tijdproblemen zou vormen. Met een zorgvuldig uitgedokterd schema (exact een kwartier tussen elk concert) lukte het mij inderdaad om zeven acts te bekijken! Het werd een aangenaam verrassende variatie aan stijlen.

Groove Gang tijdens Gluren bij de Buren 2015. (Foto: Walter Goyen)

Groove Gang

Voor mij begon Gluren dit jaar aan de Zandkamp in Hoogland, met een concert van Groove Gang, een zes-koppige band met heerlijke pop en soul. De band trapte af met het geweldige Pick Up The Pieces, de wereldberoemde saxofoon-instrumental. Mede dankzij de elektronische drums bleef het volume voor de buren binnen de perken, maar die buren waren ook aanwezig en hadden sowieso eerder die week al kunnen genieten van de oefensessie. Groove Gang bood lekkere zang en tussendoor zelfs een zeer verrassende wisseling van instrumenten: de saxofonist pakte een gitaar, de bassist een dwarsfluit en de gitarist stapte over naar semi-akoestische bas. Cool! Een groep muzikanten die het gezamenlijk musiceren zien als een ontspanning naast drukke banen, zo vertelde de saxofonist. Een zeer aangenaam begin van Gluren!

Buren gluren aan de Kraailandhof  naar Excellent Choice. (Foto: Walter Goyen)

Excellent Choice

Op naar – nee, deze keer geen huiskamer – de brillenzaak aan de Kraailandhof in Hoogland voor een optreden van Excellent Choice, dat een mix vormde van zang, gitaar, viool, cajon & percussie. De formatie was pas in september begonnen, vertelden ze; dit was dus hun allereerste optreden. Dat was eerlijk gezegd ook wel te merken, want het liep nog een beetje onwennig. Sfeervol, mooie viool en een aantal leuke, bekende covers, maar vooral vocaal was het nog onzeker. Ik hoorde van anderen dat het later wel wat beter ging, dus misschien waren het gewoon beginnerszenuwen? Zo vormt Gluren in ieder geval ook een leerzaam platform voor nieuwe bands om podiumervaring op te doen. Volgend jaar staan ze dan wellicht zekerder te stralen?

Gluren is meer dan alleen muziek: Sanjeevani Hendriks. (Foto: Walter Goyen)

Sanjeevani Hendriks

Het overvolle programma van Gluren bij de Buren biedt naast muziek ook ruimte voor cabaret. Sanjeevani  Hendriks studeerde aan de Amsterdamse Theateracademie. Ze vertelde in een modern ingerichte woonkamer aan de Kabof in Kattenbroek een fascinerend verhaal: dat ze is geboren in Sri Lanka, na twee jaar werd geadopteerd en vervolgens in Nederland opgroeide in een zeer complexe familiesituatie die je niemand gunt. Een bijzondere performance: het ene moment ontroerend, het andere moment heel grappig, met verrassende wendingen, een knappe mix! Sanjeevani wist het publiek op een aanstekelijke manier actief te betrekken bij de voorstelling. Deze krachtige jongedame is overigens sinds kort wekelijkse presentator en programmamaker bij Radio Golfbreker Amersfoort.

Shaking the Tree. (Foto: Walter Goyen)

Shaking the Tree

Van Kattenbroek snel naar Nieuwland voor een concert van de band Shaking the Tree. Met als decor een grote kerstboom kon het publiek genieten van een aangename zangeres, ondersteund door gitaren, bas, drums en een heuse Fender Rhodes piano. Aanstekelijke hits van Fleetwood Mac tot Tom Waits en Doris Day. Het lag allemaal erg lekker in het gehoor en was muzikaal zeer dik in orde! De sympathieke gastvrouw had tot kort geleden nog nooit van Gluren gehoord, bekende ze. Dat kan dus toch, zelfs na zeven edities. Men had haar getipt dat haar woonkamer wel een ideale locatie zou zijn en dat bleek inderdaad een succes. Volgend jaar dus weer?

The Strangerblues. (Foto: Walter Goyen)

The Strangerblues

In het zuiden van Hoogland, bij Park Schoonoord, vormde een ruime woonkamer het decor voor de swingende oer-blues van The Strangerblues. Het duidelijk ervaren viertal gaf een heerlijke show, met songs van onder andere de Amerikaanse bluesgitarist Elmore James. Vette mondharmonica-partijen, een swingende contrabas en coole slidegitaar op een dobro, ook de bluesliefhebbers kwamen bij Gluren weer goed aan hun trekken. De band had zelfs een eigen voorprogramma: een mooi duet van twee jongedames!

L A Jazz. (Foto: Walter Goyen)

L A Jazz

Van Hoogland snel naar de Bruggensingel-Zuid 2 in Kattenbroek, waar een geweldig vijftal een funky mix liet horen van pop, soul en jazz. Van jazzklassiekers tot Sting en Michael Jackson, in groovy, jazzy versies. Zwoele zang, veel smeuïge tenorsax, funky gitaar en zelfs een spetterende bassolo! In de fraaie woonkamer van deze split-levelwoning kreeg het jazzminnende publiek een geweldige show. Topband! “Dit huis is trouwens te koop”, liet de gastvrouw na afloop nog even terloops weten. Of er volgend jaar hier dus weer een Gluren-concert valt te beleven, valt te betwijfelen. Mijn dank in ieder geval aan de gastheer, die me zelfs een biertje aanbood. Over gastvrijheid dit jaar weer niets te klagen!

Eigen composities van Ilse Rooyackers tijdens Gluren bij de Buren. (Foto: Walter Goyen)

Ilse Rooyackers

Een totaal contrast vormde mijn afsluiter van de dag: de ingetogen, erg fraaie eigen composities van de jonge en charmante singer-songwriter Ilse Rooyackers. In de zeer grote gemeenschappelijke ruimte van een woongroep van vijftigplussers had met gemak een grote band kunnen spelen. In plaats daarvan werd het een heel intiem concert van Ilse. Ze begeleidde zichzelf op een elektrische piano en kreeg de bezoekers muisstil. Elk nummer leek bijna een minimusical, vol met knappe en verrassende melodie- en akkoordenwendingen. Dromerig, mooie zang, soms misschien wat droevig, maar zeer muzikaal, intiem en met diepgaande teksten. Ilse vindt haar inspiratie in de klassieke muziek, jazz en artiesten zoals Jewel. Dat haar muziek en fraaie zang doen denken aan de Amerikaanse Tori Amos, had ze die dag al twee keer eerder gehoord. Een goede reden om die wereldberoemde artieste toch maar eens verder te gaan ontdekken.

Zeven totaal verschillende concerten en zeven totaal verschillende concertlocaties binnen vijf uur, waar anders kan dat dan bij Gluren bij de Buren? En dan heb ik dus maar liefst 118 optredens gemist! Grappig was dat enkele andere bezoekers bijna exact hetzelfde concertschema hadden uitgestippeld: ik kwam twee mannen zelfs vier of vijf keer tegen! Het werkte bijna verbroederend, en ze vertelden enthousiast over wat voor moois ik bij dat andere concert had gemist. Geen spijt trouwens, je kunt nou eenmaal niet overal zijn. Wel jammer dat je met zo’n vol schema eigenlijk geen tijd hebt om nog even gezellig na te praten. Dat voelt bijna onbeleefd, maar het hoort misschien ook wel een beetje bij de opzet van de dag en is ook de reden achter de strakke speelschema’s.

Het aangename weer speelde zondag erg mee. Alle regen was de zaterdag ervoor gevallen, dus wie Gluren met de fiets deed, bofte.

Een verrassend detail was dat er dit jaar zelfs gebak werd geserveerd, met dank aan theesponsor Pickwick. Wat moet Gluren zonder de steun van de diverse sponsoren en de donaties van de bezoekers?

Kortom: weer een zéér geslaagde Gluren-editie. Ik kijk nu al uit naar de volgende Gluren bij de Buren en natuurlijk ook naar het zusterevenement Struinen in de Tuinen. Wellicht speel ik dan met mijn eigen, nieuwe band…

Van elk concert maakte ik wat foto’s, die kun je vinden op mijn Facebook-pagina.