‘Parels voor de Zwijnen’ toont het werk van zes beginnende kunstenaars in de historische Mannenzaal aan de Westsingel. Henk Logman, interieurarchitect, meubelvormgever en beeldend kunstenaar, koos de kunstenaars met zorg. De passie en het enthousiasme van Henk voor de kunst en de kunstenaars maken de expositie zowel persoonlijk als indringend.
Zodra je de kapel en de Mannenzaal van het voormalig St. Pieter en Blokland Gasthuis binnenloopt herleeft de historie. De kapel met hoog gewelfd dak baadt in het licht, wat de sculpturen van de Amersfoortse Christiaan Schuinder mooi tot uitdrukking doet komen. Aan weerszijden hangen expressieve en eigenzinnige schilderijen van Danielle Hogendoorn. In de erkers staan twee kleine sculpturen van Daniëlle Frenken; donker, dierlijk, grillig en gracieus.
Met inbreng van de kunstenaars heeft elk werk een eigen natuurlijke plek gekregen. Het geeft de expositie een ingetogen karakter die goed past bij de bijzondere locatie. Tijdens de drie dagen durende tentoonstelling organiseerde Henk daarnaast verschillende performances met muziek en dans. Vrijdagavond serveerde hij een Middeleeuwse maaltijd aan zijn gasten in de ruimtes die in de 14e eeuw in gebruik werden genomen.
Dat Henk van kunst houdt blijkt uit alles. Enthousiast vertelt hij over de keuze voor de kunst en de relatie die hij met de kunstenaars heeft. Zijn keuze voor de kunstenaars licht hij toe in een persoonlijke motivatie bij elke kunstenaar. ,,Ik heb voor deze kunstenaars gekozen omdat ik hun werk goed vind en omdat ik in ze geloof. Dat is dus een combinatie van mooie kunst en hoe ze zichzelf profileren. En ik vind het zo geweldig leuk om contact met ze te hebben”, vertelt Henk enthousiast.
In de Mannenzaal staat en hangt meer werk van Daniëlle Frenken. Meer fijnzinnige sculpturen met dierlijke vormen en abstracte maar sfeervolle tekeningen. De rechterzijde is gevuld met simpele en toch treffende tekeningen en een mooi stemmig schilderij van Samuel Hortulanus. Robert Roest heeft op de achterwand een groot schilderij met de titel ‘Het laatste oordeel’. De religieus opgevoedde kunstenaar schilderde eerst het laatste oordeel en schilderde daar later een abstracte leegte overheen. Henk kent Robert al wat langer en beschrijft hoe waardevol hij het contact met de jonge kunstenaar vindt. ,,Dat vind ik zo mooi om te zien, die worsteling, die extra laag”, vertelt Henk.
Gevraagd naar het meest bijzondere werk twijfelt Henk heel even, maar vertelt vervolgens uitgebreid over zijn relatie met het werk van Daniël van Dijck. Zowel Henk als Daniël hebben een broertje verloren aan een erfelijke aandoening die ook hun beide levens tekent. ,,Daarin zit de connectie en dat maakt dat het werk altijd binnen komt. Maar of ik het daarmee per definitie het mooiste vind? Ik vind het wel heel leuk, ik vind het prachtig,” vertelt hij over de kunstwerken van Daniël. Eerst een stoel met een glazen maag en in het verlengde daarvan een prachtig gedekte tafel, met koperen bestek, glas en borden die lijken te druipen en hier en daar al bijna vergaan.
[slideshow_deploy id=’2821′]
De oude ruimtes lenen zich prachtig voor de tentoonstelling die is zoals Henk: bescheiden, persoonlijk en enthousiast. Het gasthuis blijkt een bijzondere locatie voor de expositie die verder mooi en evenwichtig is samengesteld. En bovendien komt de kunst door de verhalen van Henk tot leven. ,,Ik vind het vooral heel leuk om te doen. Mijn passie is altijd al kunst geweest”, vertelt Henk over zijn motief om exposities te organiseren.
De eerste expositie hield Henk in de Naaifabriek ter ere van zijn 50ste verjaardag met name voor vrienden. De plannen voor de volgende expositie zijn al ver gevorderd. Als het aan Henk ligt zijn de kapel en de Mannenzaal in mei 2015 weer het toneel van een duo-expositie van de kunstenaars Menno Hiele en Jop Vissers Vorstenbosch.
Meer foto’s zijn te vinden op de website van Cees Wouda.