Foto: Cats & Withoos
Aan het begin van de twintigste eeuw zorgden voorstellingen van de balletgroep Les Ballets Russes verschillende keren voor woedende reacties en zelfs politieoptredens. Introdans bewerkte drie werken uit deze roemruchtige periode. Op woensdag 26 februari staat het dansgezelschap uit Arnhem met ‘Russisch Rumoer’ in de Flint.
We kunnen het ons nu niet meer goed voorstellen door het nette imago dat bij ballet hoort, maar door de jaren heen hebben dansvoorstellingen vaak tot rumoer en opschudding geleid. Geen gezelschap heeft daar zo aan bijgedragen als Les Ballets Russes, de groep van impresario Serge Diaghilev, die tussen 1909 en 1929 het Parijse theaterpubliek zowel tot verrukking als ontzetting bracht.
Diaghilev daagde choreografen, componisten en ontwerpers uit gebaande paden te verlaten. Met als gevolg creaties die hun tijd ver vooruit waren en een blijvende bron van inspiratie zijn. Ook voor kunstenaars van onze tijd, die regelmatig hun eigen interpretatie geven van composities, choreografieën en verhalen uit de Ballets Russes-tijd.
Drie van deze inspirerende en tumultueuze creaties zijn nu dankzij Introdans terug te zien in ‘Russisch Rumoer’.
‘Le Sacre du Printemps’ veroorzaakte in 1913 het grootste schandaal in de dansgeschiedenis. Het publiek kwam in opstand tegen de epileptische (‘wat doet ze vreemd?’) choreografie en de vernieuwende klanken van de compositie. Dankzij het seksueel geladen einde van de solo in ‘L’Après-midi d’un Faune’, zorgde ook deze voorstelling voor een rel. ‘L’Oiseau de Feu’ betekende het begin van de Russische Revolutie in de Europese dansgeschiedenis.
Choreografen Nils Christe en Thierry Malandain waren al lange tijd gefascineerd door ‘Le Sacre du Printemps’ en ‘L’Après-midi d’un faune’ en maakten al eerder eigen versies van beide werken.
‘Le sacre du Printemps’: een groep vrouwen wordt langzaam wakker. Ze gaan de confrontatie aan met diverse mannen, voor ze versmelten tot 1 groep. De personages geven zich volledig over aan de dans. De opzwepende muziek stuwt ze voort, de energie spat van het toneel. Uiteindelijk houdt een van hen het niet langer vol.
In L’Après-midi d’un faune gaat het om de ontluikende seksualiteit van een jonge man. Malandain situeert de dans in een omgeving met een grote tissuedoos en opgepropte tissues. Met grote sprongen zoekt de jongen naar bevrediging.
Choreograaf Stijn Celis maakte speciaal voor het programma van Introdans een nieuwe choreografie: Firebird Suite. Hij baseert zich hierin op L’Oiseau de Feu, het eerste van de vele werken die Igor Stravinsky voor Les Ballets Russes schreef.
De meest opvallende danser in ‘Russisch Rumoer’ is Pascal Schut. Hij vertolkt drie rollen. In 2012 ontving Schut al de ‘Aanmoedigingsprijs van het Dansersfonds ‘79’, afgelopen 14 februari mocht hij de ‘Dans Publieksprijs’ in de categorie ‘Danser 2013 (gezelschappen)’ in ontvangst nemen tijdens het ‘Hollands Dance Festival’.
Introdans kent ook een danseres uit Amersfoort, Nienke Wind. Nienke liep tijdens haar opleiding aan de Nationale Balletacademie in Amsterdam stage bij Introdans. Tijdens deze stage kreeg ze een contract aangeboden bij het dansgezelschap, dat ernaar streeft modern ballet te combineren met een klassieke basis.
