Zijn zwart/wit foto’s weerspiegelen net als zijn beelden en de gedichten de kunst van het weglaten: ,,Door een heleboel níet te doen, ontstaat er iets. Een kale kern met een universele eenvoud.” Voorbestemd om kruidenier te worden, volgde Atze in Amsterdam de vakschool voor winkelpersoneel. Het lot besliste anders.
Hij bleek een snelle leerling die bij veel uiteenlopende projecten werd ingezet, ook na het afronden van de opleiding. Soms was dit succesvol, zoals zijn medewerking aan het beeld van dr. Lely op de Afsluitdijk en Het Lieverdje in Amsterdam. Andere keren leek een project veelbelovend, maar staken onvoorziene omstandigheden een spaak in het wiel.
Geslaagd, gevuld leven
Tegenwoordig leeft Atze samen met zijn cavia (‘een heel intelligent dier’) en heeft hij een strenge dagindeling. Kunst gedijt bij een goed gestructureerd leven. Deze opvatting heeft zijn vrouw op hem overgedragen. ‘Eerst de boel aan kant en de boodschappen in huis, des te eerder kun je aan de slag. Zo creëerde zij tijd om te kunnen schilderen.
‘Mijn vrouw overleed twee jaar geleden, ik mis haar nog iedere dag. We waren vierenzestig jaar samen en we hadden het goed.’,,Plannen doe ik niet meer. Het loopt toch altijd anders. Dankzij het feit dat er zoveel misging, is er veel moois ontstaan. Ik zie terug op een zeer gevuld leven.”