Al mijn hele leven lang zit de term Jazz als een soort irritante vlieg op mijn hoofd en brul ik altijd tegen iedereen die het maar horen wil (of niet) dat ik niet van Jazz hou.
Dat blijf ik volhouden hoor, want ik wil mij niet conformeren aan de veel te gebruinde man met zijn vest om zijn schouders gedrapeerd, die tevreden schuin achter zijn nog veel erger gebruinde, net iets kleinere maar veel beter uitziende vrouw staat met een glas bier in zijn vrije hand. Ik denk dan “die heeft vandaag nog op de Loosdrechtse plassen gevaren in zijn sloep”. Zo, dat vooroordeel er direct maar even uitgeslingerd. Ik deel de mensheid nu eenmaal graag in stereotiepe verschijningen in.
Jazz, in mijn jeugd ging je naar het North Sea Jazz festival in Den Haag, want daar kwamen alle nationale en internationale hotshots. Rita Reys en haar trio Pim Jacobs, Aretha Franklin, Count Basie, James Brown, noem ze maar op. Een groots festival naar het schijnt; mijn broer had veelal de kaartjes al vroeg in huis, want daar moest je echt naar toe. En op donderdagavond had je live uit Laren een programma met de illustere naam ” Nick Vollebregts Jazzcafé” Bij mij ging dan de radio weer uit.
Als inwonende van Amersfoort kun je op z’n minst één weekend niet om de Jazz heen, want ergens in juni is er dan drie dagen Jazzgeweld in de binnenstad van 033. Ik kies er meestal voor om dan iets anders te gaan doen, hoop op een verjaardag van vrienden elders, zodat ik een excuus heb om vooral niet naar de stad te hoeven gaan. Vorig jaar kwam ik in de problemen omdat een oude studievriend van mij een zoon heeft die niet onverdienstelijk drumt in de Big Band van Hans Dulfer, daar moest ik natuurlijk wel even naar toe. En toegegeven, het was goed, feestelijk en gezellig!
Dus ging ik dit jaar ook maar weer eens een kijkje nemen, niet dat ik van Jazz hou hoor! Ik liep wat rond: Lieve Vrouwe Plein ( gezellig druk), binnendoor naar De Hof ( niets te doen en dus niet druk), achterlangs via De Groenmarkt (stil) naar De Appelmarkt, waar een bluesband lekker aan het spelen was. Blues vind ik op z’n tijd wel leuk, dus ik stond lekker te kijken en te genieten. Na twee nummers was het optreden gedaan en liep iedereen richting De Groenmarkt voor een optreden van een redelijk grote band met mooie mensen. De sfeer was goed, de muziek sprak me niet aan.
[slideshow_deploy id=’9062′]
Terug naar de Hof waar net een optreden begon van Bl3nder op één van de twee karren. Met rapper Def P…hé, die ken ik toch ergens van? Op Twitter snel een berichtje gezet met de vraag of Def P uit Opgezwolle komt…per ommegaande een berichtje van iemand uit Overijssel…Nee, Osdorp Posse! O ja, leuk, goede band was dat met dito frontman. Ook nu geniet ik van de scherpe, leuke teksten van Pascal Griffioen, want zo heet hij in het echt. Daarna terug naar het Lieve Vrouwe Plein voor de Bigband van Tim Wes. Tja, voor dit tijdstip, 22.30 uur, een behoorlijk slaapverwekkende gig. De zangeressen komen maar niet op gang, iedereen freakt van de ene solo naar de andere ( o ja, dat is waar ik Jazz niet leuk vind: al die eeuwige zelf-verheerlijkende solo’s) en ik merk dat ik begin af te dwalen en te denken aan de dagelijkse beslommeringen.
Wegwezen hier, maar ik vind de sfeer wel heel gezellig, dus toch nog maar even weer naar De Hof om te kijken wat daar nog te doen is. En ja hoor, op de kar staat een DJ wat plaatjes te draaien, het is er druk en gezellig en de man op de kar is al op leeftijd…Jules Deelder! Jules is oud geworden constateer ik, zijn bewegingen zijn trager, de speed werkt niet meer zo goed denk ik, maar zijn muziekkeuze is goed…heerlijke oude jazz…hé, ga ik het dan toch leuk vinden die muziek? Bij Jules hou ik het na een aantal plaatjes voor gezien, het is geen spectaculaire show en ik ben nogal visueel ingesteld en er gebeurt daar weinig. Weer in de beentjes dan maar, voor het laatste optreden van de avond op DLV van Shirma Rouse met de bigband van het Concertgebouw. Na wat gepiel en een wat late start komt het tot een lekker swingend einde van een geslaagde avond.
Mijn conclusie is deze: Amersfoort Jazz is zoveel meer dan Jazz alleen, het is blues, het is rap, het is fusion, het is van alles, maar het is vooral gezellig. Het is een festival voor jong en oud, sjiek en gewoon, muziekliefhebber of gezelligheidsdier. De Hof hoeft voor mij niet, het is een moeilijk plein met weinig intimiteit, maar het Lieve Vrouweplein en de Groen- en Appelmarkt voldoen daarentegen uitstekend. En volgend jaar ga ik vast wel weer een dagje rondhangen tijdens Amersfoort Jazz.
Ik fiets naar huis en zet thuis toch nog even wat andere muziek op…