In Amersfoort mocht ik vroeger graag komen
Want het was jaren het Utrechtse Rome voor mij
Gelovig en zeer gastvrij
Met zieken die baden om steun en genade of beterschap
De honderden krukken bespotten mislukkende wetenschap
En ik hield zo van middeleeuwse pracht
Van Amersfoort bij nacht

Amersfoort bij nacht
Het maanlicht flonkerend op de toren
Amersfoort bij nacht
De gewijde stilte kun je horen
Amersfoort bij nacht
Een laatste pelgrim zegt zijn laatste gebed
De laatste kaars wordt bij Maria neergezet
En de pastoor bidt tot Haar in het bijzonder
Om een wonder
Om een wonder

Dat Amersfoort is aan ’t verdwijnen
Er komen nu tienduizenden treinen per jaar
En soms wat toeristen, zowaar!
De stad van genade kreeg nu een façade van helwit licht
Maar blijft de negotie wel met de devotie in evenwicht
En wie had die ontwikkeling verwacht
Van Amersfoort bij nacht

Amersfoort bij nacht
Ledlicht tintelend op de toren
Amersfoort bij nacht
Popmuziek teistert onze oren
Amersfoort bij nacht
De laatste nachtuil, zijn gebed is verhoord
Hij ‘scoort’ nog ’n lijntje uit Amersfoort
En de pastoor bidt opnieuw, maar nu gegronder
Om een wonder
Om een wonder

Amersfoort bij nacht
Amersfoort bij nacht
Amersfoort bij nacht

Tekst: Guido de Wijs (voor finale Muzikale Pelgrimstocht zaterdag 19 maart 2016)