De mens komt onbevangen op de wereld, leert zijn of haar rol in het leven en speelt deze rol in het dagelijkse spel. Deze rol kan in de loop van de tijd veranderen, maar verandert zeker als de jaren gaan tellen. Naarmate de tijd vordert ontstaan er meer en meer herinneringen, ‘die wonen op het zuidelijk halfrond van je brein in een vissersdorpje waar ze geen telefoon hebben’. De oude passies doven uit, ‘ook al vind je ze mooi’ en de mens moet een nieuwe invulling voor het dagelijkse spel zoeken ‘in de wijkende tijd van zijn begin’. Het begint met dromen, ‘dromen van vliegen zoals het hoort, dat wil zeggen vanzelf’. Uiteindelijk wordt de nieuwe invulling meestal gevonden.

Teatro Obstinato heeft in eigen beheer een scenario geschreven over ouder worden. Op basis van dit scenario zijn de maskers gemaakt, die in dit maskerspel gebruikt worden. Onder de beschikbare spelers, met hun mogelijkheden, zijn de rollen verdeeld. Al repeterend zijn de karakters met hun tragische en komische kanten en hun onderlinge verhoudingen .Het maskerspel wordt ondersteund door levende muziek, die een belangrijke bijdrage aan de sfeer van de voorstelling levert.